همین چند هفته پیش بود. از مشهد برمی گشتیم. نزدیک نیشابور کنار یه مسجد توقف کردیم تا نماز مغرب و عشاء رو بخونیم. مسجد علی بن موسی الرضا علیه السلام که البته نصفش حسینیه بود.

وقتی نماز مغرب رو خوندم. چشمم افتاد به عکسی که روی دیوار سمت راست مسجد نصب شده بود. احتمال دادم اون عکس متعلق به کسی باشه که مرحوم شده و بستگانش این مسجد را به نامش ساختند. یه فاتحه خوندم و نثارش کردم. نمی دونم چی شد که اصلا حالم عوض شد. یه جور دیگه ای شدم. بغض سنگینی راه گلوم را بست. فضای معنوی خاصی رو اونجا احساس کردم. دوست داشتم با خدای خودم درد دل کنم. زار بزنم و ازش طلب مغفرت کنم. دیدید بعضی وقتا شب های احیاء چه حالی به آدم دست می ده. من اونجا یه همچین حسی داشتم. خودم هم نمی دونستم چرا اینجوری شدم. دوست داشتم تو مسجد بمونم. ازش بیرون نیام. دوست داشتم این احساس همینطور باقی بمونه و از دستش ندم.

خلاصه بعد از خوندن نماز از مسجد بیرون اومدم. هنوز تو فکر حال و هوای درون مسجد بودم که چشمم به سر در مسجد افتاد. نوشته بود: « هدیه به پسر شهیدم علی حاجی میرزایی ».

همین موقع بود که نگاهم افتاد به پنج تا قبر. رفتم جلو. درست حدس زده بودم، کنار مسجد، مزار پنج شهید گمنام بود.

16 ساله، 17 ساله، 19 ساله، 21 ساله، 25 ساله. پنج تا گل کنار اون مسجد آرمیده بودند و من بعد از خروجم از مسجد متوجه حضورشون شده بودم. تازه فهمیدم چرا تو مسجد اون فضای معنوی را خیلی خوب حس کرده بودم. دقیقا همون حسی که وقتی به گلزار شهدا می روم دارم.

کاش قدر این گل های پرپر که در لحظه لحظه زندگیمون سهم دارند را بدونیم!

چقدر ما غافلیم و اونها به یاد ما. هر از چند گاهی که غرق این دنیای مادی با همه زر و زیورش می شیم، همین شهدا هستند که به ما تلنگر می زنند که پاشو! چشمانت را باز کن. نکنه یادت بره که به ما مدیونی؟! نکنه فراموش کنی این آرامش و امنیتی که توش غرق شدی نتیجه خون پاک ماست؟!

التماس دعا

« ماه رمضان در هر سالى، قطعه‏یى از بهشت است که خدا در جهنم سوزان دنیاى مادّىِ ما، آن را وارد مى‏کند و به ما فرصت مى‏دهد که در این ماه، خود را بر سر سفره الهى وارد بهشت کنیم. بعضی همان سی روز را وارد بهشت می شوند ٬ بعضی به برکت آن سی روز همه سال را ٬ بعضی همه عمر را ٬ بعضی هم از کنار آن غافل عبور می کنند! »

این عبارت یکی از سخنان مقام معظم رهبری درباره ماه مبارک رمضان است.

بیایید کاری کنیم که ما هم جزو دسته ای باشیم که به برکت این ماه مبارک، همه عمر را وارد بهشتی که آقا گفته شویم.

اگه تا حالا خیلی راحت در محضر خدا مرتکب معصیت می شدیم، از امروز به برکت این ماه رحمت، یه تغییر و تحولی تو زندگیمون بدهیم. روزه گرفتن فقط به نخوردن و نیاشامیدن نیست. بعضی ها در این ماه خیلی راحت دروغ می گویند، تهمت می زنند، ناسزا می گویند، حق دیگران را پایمال می کنند، خیانت در امانت می کنند، به پدر و مادرشون بی احترامی می کنند، ... حتی بعضی ها نماز واجبشون را هم نمی خونند؛ ولی با گرسنه نگه داشتن خودشون از اذان صبح تا اذان مغرب ادعا می کنند که روزه گرفته اند.

واقعا روزه گرفتن فقط به گرسنگی کشیدنه؟!

نمی گم که غیر ماه رمضان می تونیم راحت گناه و معصیت کنیم؛ ولی باید از این فرصتی که خدا در اختیارمون گذاشته به نحو احسن استفاده کنیم تا بقیه عمرمون هم تضمین بشه. من اگه نتونم تو ماهی که درهای رحمت خدا بیش از هر وقت دیگه به روی بنده هاش بازه تکلیف خودم را روشن کنم، پس دیگه کی می خوام به فکر بیافتم؟!

هنوز دیر نشده. اگه تا حالا از برکات این ماه غافل بودیم، از امروز استارت خودسازی را بزنیم و حرکت کنیم.

نمی دونم شما هم دقت کردید یا نه؟ عامه مردم وقتی نام پیامبر اعظم حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم را می آورند، بعد از ذکر نام حضرت، برای احترام و محبتی که نسبت به ایشان دارند صلواتی می فرستند اما نصفه و نیمه ( صلی الله ) می فرستند. مطمئنا اکثر قریب به اتفاق آنها نمی دونند که « صلّی الله » به تنهایی یعنی ( درود و صلوات خدا ). خوب این صلوات ناقصه ( صلوات بر چه کسی ). درسته که بعد از نام حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلّم این صلوات ذکر می شود اما اگر برای احترام به عظمت و شأن ایشان و محبتی که نسبت به حضرت دارند، این صلوات را می فرستند باید به طور صحیح و کامل بفرستند.

متأسفانه قضیه وقتی دردناک می شود که می بینیم اکثر مجری های صدا و سیما ( از گوینده اخبار گرفته تا برنامه های دیگر ) صلوات پس از نام حضرت را ناقص می فرستند. یه روز در یک سمینار که خبرنگاران و فیلمبرداران هم تمام لحظات را ثبت می کردند، دیدم که مجری برنامه با آن همه دبدبه و کبکبه وقتی نام حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم را بر زبان آورد، صلوات بعد از آن را ناقص فرستاد و گفت ( صلی الله ).

واقعا جای تأسف داره که در یک جامعه اسلامی شیعه مذهب، هنوز بیشتر مردم و حتی افراد تحصیل کرده ای که خیلی هم ادعا دارند، نمی دانند که صلوات را باید کامل و صحیح فرستاد. فکر می کنم فرهنگ سازی در این زمینه خیلی مهم باشه. مثلا چرا کسی دعای صلوات را ناقص نمی فرسته و نمی گه ( اللهم صل )؟! چون برای همه جا افتاده که چنین صلواتی هیچ ارزشی نداره تا زمانی که به طور کامل ذکر بشه ( اللّهمّ صلّ علی محمد و آل محمد ).

پس بیایید فرستادن ( صلی الله علیه و آله و سلّم یا صلوات الله علیه و آله ) به طور کامل و صحیح را پس از نام پیامبر اعظم، تبدیل به یک فرهنگ عمومی کنیم.